راز و رمزهايي در خريد اسباب بازي كودك كه بايد بدانيد

كودك از 6 ماهگي مفهوم اسباب بازي را مي فهمد

از لحاظ علمي ثابت شده ست كه حتي قبل از سن يك سالگي بايد براي كودكان اساب بازي تهيه كرد. كودكان بين سن 9 تا 12 ماهگي به اسباب بازي علاقه مند هستند و حتي قبل از 6 ماهگي اگر اسباب بازي را در دست كودك بدهيد او بي تفاوت به آن نگاه نخواهدكرد و آن را به سمت چشم هايش مي برد و بعد با دستش تكان مي دهد. در اين سن او وارد مرحله حسي حركتي مي شود كه آغاز آن از سن يك سالگي است.

يعني كودك اشياي پيرامون خود را حس مي كند و با حركت به آن پاسخ مي دهد. در عصر حاضر تنوع اسباب بازي ها بسيار زياد است و گاهي والدين تصور مي كنند اگر نتوانستند اسباب بازي خاصي را براي فرزندشان تهيه كنند در حق كودك كوتاهي كرده اند و گاهي اين تصور غلط در والدين وجود دارد كه نخريدن اسباب بازي گران براي فرزندشان نوعي قصور محسوب مي شود در حالي كه اصلا اين طور نيست. والدين بايد توجه كنند كه گران بودن اسباب بازي به معناي بهتر بودن آن نيست.

انتخاب اسباب بازي به تناسب سن كودك

بين 1 تا 2.5 سالگي بايد دنبال خريد اسباب بازي هايي بود كه يكپارچه و منفعل باشند يعني خودحركتي نباشند (مانند اتومبيل هايي كه با باتري كار مي كنند يا اسباب بازي هاي كوكي) تا كودك بتواند خودش باعث حركت اسباب بازي اش شود. حتي استفاده از اسباب بازي هايي كه خودحركتي است مانند آدم آهني يا اتومبيل هاي خودكار ممكن است در سن پايين باعث وحشت كودكان شود.

دهان كودك آزمايشگاه او است

اغلب اين سوال براي والدين پيش مي آيد كه اگر كودك اسباب بازي اش را به دهان ببرد كار غيرمعقولي است يا خير؟ پاسخ منفي است. كودكان تا اواخر يك سالگي هر وسيله اسباب بازي مانندي را به دهان مي برند. ضرب المثلي هم وجود دارد كه مي گويد: «دهان كودك آزمايشگاه او است» كه اشاره به همين موضوع دارد.

به همين دليل بايد روي نظافت و پاكيزگي اسباب بازي كودكان قدري احتياط كرد البته نه آنقدر وسواس به خرج دهيم كه هر لحظه دنبال شستشوي اسباب بازي هاي كودكمان باشيم. چون تنها كودك شما به صورت اختصاصي از اسباب بازي ها استفاده مي كند و طبيعتا اتاق كودك هم مكان تميزي است و احتمال آلودگي اسباب بازي ها كمتر است. با اين وجود بايد حد اعتدال را در پاكيزگي اسباب بازي هاي كودك نگه داشت.

اسباب بازي نبايد توليد خطر كند

تا سن 2.5 سلاگي اسباب بازي ها نبايد قطعات كوچك جداشونده داشته باشند چون احتمال ورود قطعات آن به داخل دهان كودك زياد است چون همان طور كه گفتيم كودك در اين سن ميل اسباب بازي را به دهانش ببرد. ممكن است با يك سرفه كودك، قطعه كوچكي از اسباب بازي به داخل ريه اش برود كه اين خطر اسپيراسيون نام دارد. متخصصان اطفال و گوش و حلق و بيني بيشتر با اين اتفاق سروكار دارند.

اين نوع اسباب بازي هاي جداشونده گاهي خطرات جدي اي براي كودكان به وجود مي آورند اما از سن 3 سالگي به بعد اين خطرات كم مي شود. در اين سن مي توان اسباب بازي هايي براي كودك تهيه كرد كه اتوماتيك باشند. صداي اسباب بازي بايد به گونه اي باشد كه باعث ايجاد حركات حسي مناسب در كودك شود. صداها نبايد ناهنجار و خيلي بلند باشد چون هم باعث ايجاد خشونت در كودك مي شود و هم در سنين بالا دچار ضعف شنوايي خواهدشد. والدين بايد مراقبت باشند كه سراغ اسباب بازي هايي نروند كه باعث ايجاد خطر مي شود. يعني ابزاري نباشد كه كودك به واسطه آن بتواند به همسالان خود آسيب برساند و ايجاد خطر كند مانند شمشيرهاي تيز يا هفت تيرهايي كه داراي گلوله هاي پران است.

جنسيت و اسباب بازي

در خريد اسباب بازي بايد به جنسيت كودكان نيز توجه و متناسب با جنسيت آنها اسباب بازي مناسب را تهيه كرد. انتخاب اسباب بازي به دليل فرهنگ خاص هر كشور و جنسيت متفاوت است و كودكان اغلب خود به خود اسباب بازي ها را انتخاب مي كنند. براي مثال دختران بيشتر از عروسك هاي دخترانه استقبال مي كنند و پسرها به اتومبيل، شمشير و اسباب بازي هايي كه نماد يك قهرمان برايشان است بيشتر تمايل دارند.

گاهي اوقات نوعي اسباب بازي به عنوان مدروز مطرح و در بازار اسباب بازي بسيار رايج مي شود. توجه به اين الگوهاي روز هم چندان اشكالي ندارد و خوب است به آن توجه كرد. چون بعضي از قهرمان هاي انيميشن هاي كودكان در تلويزيون زياد نشان داده مي شود و براساس آن اسباب بازي آن هم ساخته مي شود، كودكان دوست دارند مانند آن را داشته باشند. آنها با داشتن اين اسباب بازي ها توجه همسالان خود را جلب و در اصطلاح با داشتن آن احساس غرور مي كنند.

دختراني كه شمشيربازي دوست دارند

ممكن است در يك خانواده فرزند دختر دنبال اسباب بازي هاي پسرانه باشد. ممكن است علت اين باشد كه در خانواده به جنسبت مردانه ارزش بيشتري داده مي شود يا شايد خود كودك به اين نوع اسباب بازي ها علاقه داشته باشد. اگر خانواده ها با چنين موضوعاتي روبرو شدند بهتر است آن را با يك مشاور مطرح كنند اما نبايد چندان حساسيت به خرج دهند. هرچقدر سن كودك بالاتر برود و به پيش دبستاني نزديك شود تمايل بيشتري به اسباب بازي هايي از نوع رايانه نشان خواهدداد.

فرزندان بايد معناي محروميت را حس كنند

عده اي از والدين گويي وظيفه خود مي دانند كه هر زمان از كنار يك فروشگاه اسباب بازي رد شدند يك اسباب بازي براي فرزندشان بخرند و اين را افتخار خود مي دانند كه اتاقي پر از اسباب بازي براي فرزندشان تهيه كرده اند. اين رفتار درست نيست چون فرزند شما بايد معناي محروميت از اسباب بازي را نيز تجربه كند. او بايد درك كند كه هر زمان از يك فروشگاه اسباب بازي رد شد نبايد اسباب بازي خاصي را از والدينش بخواهد و والدين خوب به اين معنا نيست كه به محض نياز به يك اسباب بازي خاص، آن را براي فرزندشان تهيه كند.

سيستم ستاره طلايي

از اسباب بازي مي توان به عنوان جايزه استفاده كرد. براي مثال به فرزندمان قول بدهيم كه هر زمان نمره 5 درسش از 18 بالاتر بود، يك ستاره طلايي به او بدهيم و وقتي تعداد اين ستاره ها به 5 رسيد اسباب بازي موردعلاقه اش را برايش تهيه كنيم. يادمان باشد هرچقدر سن فرزندمان بالاتر رفت اسباب بازي بايد پيچيدگي بيشتري داشته باشد و نحوه دادن آن به فرزند نيز پيچيده تر است چون سطح انتظارات فرزندان با بالاتر رفتن سن بيشتر خواهد شد.